Gmach Urzędu Wojewódzkiego na Śląsku to imponująca budowla składająca się z 4 głównych skrzydeł. Wewnątrz korpusu mieści się część sejmowa, która stanowi niejako serce całego gmachu. To miejsce o imponującej kubaturze wynoszącej aż 161 474 m3, z ponad 600 pomieszczeniami i 1300 oknami. Wybudowane zostały 4 wysokie piętra i niski parter, a dodatkowe dwa piętra znajdują się pod ziemią. Łączna długość korytarzy przekracza 6 km, a obwód korytarza na każdym piętrze równa się dystansowi bieżni lekkoatletycznej.
Sala Sejmowa, będąca sercem gmachu, może pomieścić 140 osób. Znajdują się w niej popiersia takich postaci jak Paweł Stalmach, Józef Lompa, Karol Miarka oraz Juliusz Ligonia. Sala jest dwukondygnacyjna i może pomieścić co najmniej 260 osób. To miejsce odbywania się posiedzeń, konferencji oraz przyjmowania oficjalnych gości i dyplomatów.
Podziemia budynku kryją wiele tajemnic. Znajduje się tam Schron, który według niektórych przekazów Niemcy wykorzystywali jako więzienie dla polskich patriotów. W Skarbcu przechowywano rezerwy finansowe w postaci sztabek złota. Grube ściany i przedwojenne drzwi pancerne o grubości niemal 40 cm zdradzają pierwotne przeznaczenie tego miejsca. Zabezpieczeniem Skarbca był basen wypełniony wodą, a z podziemi budynku można było opuścić niepostrzeżenie gmach tunelem ewakuacyjnym, który wiedzie na drugą stronę ulicy Ligonia.
